top of page

Łemata

 

 

Pamiętam tylko tabun chmur się rozwinął

I cichy wiatr wiejący ku Połoninom

Jak kamień plecak twardy pod moją głową

I czyjaś postać, co okazałą się Tobą!

 

Idę dołem a Ty górą

Jestem słońcem, Ty wichurą

Ogniem ja, wodą Ty

Śmiechem ja ty ronisz łzy!

 

Byłaś jak słońcę w tę zimną noc

Jak wielkie szczęściem co zesłał mi los

Lecz nie na długo było cieszyć się nam

Te kłótnie bez sensu, skąd ja to znam

 

I tłumaczyłam jej jak na prawdę jest

Że mam swój świat a w nim setki starych spraw

A moje gwiazdy to z daleka do mnie lśnią

I śmiechem i łzami witą mój bukowy dom!

 

https://www.youtube.com/watch?v=56kLumQgmcA

 

 

© 2023 by My site name. Proudly created with Wix.com

  • Facebook Classic
  • Twitter Classic
  • Google Classic
  • RSS Classic
bottom of page